Et ille ridens: Video, inquit, quid agas;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quae autem natura suae primae institutionis oblita est? Nunc de hominis summo bono quaeritur; Duo Reges: constructio interrete. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; Duarum enim vitarum nobis erunt instituta capienda. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Bonum liberi: misera orbitas.
Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.
Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi?

Nihil enim hoc differt.

A quibus propter discendi cupiditatem videmus ultimas terras esse peragratas. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Etenim semper illud extra est, quod arte comprehenditur. Quorum altera prosunt, nocent altera. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Audeo dicere, inquit. Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse
eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.

Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Cumque ipsa virtus efficiat ita beatam vitam, ut beatior esse non possit, tamen quaedam deesse sapientibus tum, cum sint beatissimi;

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;
Ut aliquid scire se gaudeant?
Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi;
Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Animi enim quoque dolores percipiet omnibus partibus maiores quam corporis. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Nam si +omnino nos+ neglegemus, in Aristonea vitia incidemus et peccata obliviscemurque quae virtuti ipsi principia dederimus;

Stoicos roga.: Ac tamen hic mallet non dolere.
Ut pulsi recurrant?: Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est.
Bork: His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.
Praeteritis, inquit, gaudeo.: Primum divisit ineleganter;